Łysina telogenowa i bliznowaciejąca – rodzaje i typy

Łysina telogenowa

Łysienie zazwyczaj dotyka głównie mężczyzn. Okazuje się jednak, że problem z wypadającymi włosami mogą mieć również kobiety, a nawet dzieci. Warto więc dowiedzieć się nieco więcej o tej przypadłości i poznać różne rodzaje łysienia.


Menu:

Statystyki dotyczące łysiny u społeczeństwa nie kłamią

Badania statystyczne pokazują, że łysienie męskie dotyka aż 60 procent panów, którzy ukończyli pięćdziesiąty rok życia. Pierwsze oznaki mogą pojawiać się jednak dużo wcześniej, bo już w wieku 16-20 lat. Zazwyczaj za łysienie u mężczyzn odpowiedzialny jest gen, który przekazywany jest z ojca na syna czy matki na córkę. To, jak szybko będzie postępował proces utraty owłosienia, będzie jednak w dużej mierze uzależniony od stylu życia. Przewlekły stres, niezdrowa dieta, nieprawidłowa higiena to czynniki, które mogą znacznie przyspieszyć wypadanie włosów.

Łysienie u mężczyzn a u kobiet niewiele się różni

Przeważnie na początku występuje łysienie na czubku głowy. Powstają zakola, które w miarę upływu lat stają się coraz większe. Potem, wraz z wiekiem dochodzi do przerzedzania włosów i ich ostatecznego wypadnięcia. Okazuje się jednak, że za łysienie na czubku głowy u mężczyzn odpowiedzialny może być również nadmiar testosteronu. Hormon ten produkowany jest przez komórki Leydiga znajdujące się w jądrach. Za jego wytwarzanie odpowiedzialne są również nadnercza. Nadmiar testosteronu w organizmie działa niekorzystnie na mieszki włosowe, które pod jego wpływem wytwarzają cienkie, słabe włosy i łamliwe włosy.


Łysienie telogenowe u mężczyzn i kobiet

Należy wspomnieć, że zarówno u mężczyzn jak i kobiet bardzo często występuje tzw. łysienie telogenowe. Polega ono na występowaniu nieprawidłowych proporcji w ilości włosów znajdujących się w fazie wzrostu i w fazie spoczynku. Mówiąc prościej chodzi o to, że mieszki nadal wytwarzają włosy, jednak robią to zbyt wolno. W wyniku zaburzenia cyklu życia włosów okres spoczynku ulega wydłużeniu, w efekcie czego pojawia się łysina. Przyczyn pojawiania się tego rodzaju zaburzeń może być kilka. Do najczęstszych należy silny stres, niewłaściwa dieta, przebyta choroba, ciąża oraz terapia hormonalna. W związku z tym, że mieszki włosowe nie przestają wytwarzać włosów, proces łysienia w większości przypadków jest odwracalny.

Łysienie bliznowaciejące a uwarunkowania genetyczne

Zupełnie inaczej sytuacja wygląda jeśli chodzi o łysienie bliznowaciejące. W tym przypadku dochodzi do trwałego uszkodzenia mieszków włosowych, które nie są wstanie produkować włosów. Do ich uszkodzenia dochodzi w wyniku zastąpienia zdrowej tkanki, tkanką zbliznowaciałą, która nie posiada zdolności do wytwarzania mieszków włosowych. Zazwyczaj tego rodzaju łysienie powstaje w wyniku uwarunkowań genetycznych, chociaż może mieć również podłoże immunologiczne. Wtedy to, organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała atakujące własne, zdrowe komórki.

Łysienie łojotokowe u mężczyzn

Chociaż łysienie dotyka wiele osób, w niektórych przypadkach proces wypadania włosów można skutecznie opóźnić lub powstrzymać, stosując odpowiednie specyfiki i prowadząc zdrowy tryb życia. Przykładowo łysienie łojotokowe, które dotyka często mężczyzn, może być samodzielnie leczone za pomocą leków dostępnych w aptece oraz niskotłuszczowej diety. Pomocne może być także ograniczenie ilości spożywanego alkoholu oraz wypalanych papierosów. Te proste zabiegi bardzo często są zupełnie wystarczające do tego, by móc dłużej cieszyć się bujną czupryną.


Łysina zagraża nie tylko dorosłym, ale również dzieciom!

Pomimo tego, że wypadanie włosów to problem, który dotyczy głównie dorosłych, zdarza się, że dotyka również dzieci. Łysienie u dzieci w większości przypadków spowodowane jest chorobami wrodzonymi lub dziedzicznymi. Niekiedy zdarza się, że wypadanie włosów może być wywołane zaburzeniami emocjonalnymi. U dzieci najczęściej występuje łysienie plackowate, które może obejmować jedynie niewielkie fragmenty owłosionej skóry lub całą jej powierzchnię.

Źródła:
  1. Kowalska-Olędzka, Elżbieta, et al. “Pierwotne łysienie bliznowaciejące.” Dermatology Review/Przeglad Dermatologiczny 99.3 (2012).
  2. Błaszczyk-Kostanecka, Maria, and Hanna Wolska, eds. Dermatologia w praktyce. Wydaw. Lekarskie PZWL, 2005.